Colleen’in okuduğum kitapları arasında en çok bunu sevdim. Owen’ı çok sevdim. Auburn yirmi bir yaşında yaşadığı yeri tüm düzenini değiştirip Dallas’a taşınıyor. İş bulmak için kendini Dallas stüdyosunun önünde bulunca yolları ressam Owen Gentry ile kesişiyor – tekrar- Bundan sonrası spoiler içerir!! Kitapta en sevdiğim bölümlerden biri de yapılan itirafları kağıda döktüğü kısımlardı. Genelde kitap adı ile konunun alakası olmayan bir çok kitaba karşı bu kitabın kurgusu adını tam anlamıyla vurguluyor. Owen’i çok ama çok sevdim. Özellikle de Auburn’e olan sevgisinin doğallığını.. Ama keşke Auburn, Owen ile ikisinin geçmişteki karşılaşmalarını da öğrensin isterdim. ******* Bu çok kötüydü. Hangi adam sarhoş bir kızın yanına makasla yaklaşmasına izin verirdi? O sarhoş kızı eken ve bu konuda oldukça suçlu hisseden bir adam. Otururken gergin bir nefes aldım. Aynayla yüzleşecek şekilde beni döndürdü. Elleri tarak ve makas koleksiyonunda, beni hangi aletle keseceğine karar vermeye çalışan bir cerrah gibi gezinmişti.

Yılı Kont ile kapatıyorum. Yazarın okuduğum ilk kitabı oluyor bu arada.. Bir anda kendisini İtalyan mafyasının ortasında bulan hemşire Jolene ile Jolene’in hayatını kurtardığı gizemli Giovanni Cardinale arasında yavaş yavaş oluşan duygular ve çevrelerindeki tehlikenin giderek artmasıyla yaşanan olayları okuyoruz. Kurgu ile ilgili spoiler vermemek için detay vermiyorum. Ama şunu belirtmeden geçemeyeceğim; Sergio’yu sevmedim. --------- Giovanni tek koluyla ona sarılıp Jolene’i omzuna yasladı. Araba hareket ederken, “Sen gülümsediğinde içimdeki şeytanlar gülüşüne boyun eğiyor,” dedi. ******* “Aşk çok kısa bir kelime. Söylemesi kolay, tanımlaması zor. Aşk her zaman mükemmel değildir, doğru ya da kusursuz değildir. Aşk engelleri aşmak, zorluklarla yüzleşmek, birlikte olmak için savaşmak, tutunmak ve asla bırakmamaktır.”