Uzun zamandır bu türde okuduğum tüm kitaplar birbirinin kopyasıymış gibi geliyordu, ama bu kitap her ne kadar konusunu okuyunca öyleymiş gibi gelse de okurken tamamen farklı ve eğlenceli hissettirdi. Açıkçası kitaba başlarken beklentimi düşük tutmuştum, ama beni çok şaşırttı. Kitabı elimden bırakamadım. Catalina, ablasının düğününe birlikte gideceği sahte bir sevgili ayarlamak için düşüncelere dalarken; sahte sevgili bir anda Catalina’nın karşısında beliriyor.. Ben bu ikiliyi çok ama çok sevdim.. Catalina ile Aaron’u okurken çok keyif aldım. Kesinlikle kafa dağıtmalık, keyifli bir yolculuktu.

Yaralasar serisiyle kalemini tanıdığım yazarın tüm kurgularını wattpadde okuma şansına sahip oldum. Ötenazi Okulu da bu kurguların arasında en sevdiklerimdendi. Ötenazi Okulu diğer bir deyişle Ölüm Okulu.. Okula gidenlerin hepsi suçlu, işledikleri suçlara göre sınıflandırılmış öldürülecekleri günleri bekliyorlar.. Hepsi işledikleri suçlara karşı idam mahkumları.. Tek bir kişi dışında.. Yeşil, masumluğuna rağmen ölmeye mahkum.. Herkesin peşinde olduğu bir organa sahip.. Babası tarafından gönderilen gizemli suikastçı ile Yeşil’in hayatı karışmaya başlıyor. Kitabı önceden okuduğum halde ikinci sefer kitap olarak da aynı heyecanla okudum. Elimden bırakamadım, bir günde bitirdim. Umarım devam kitabı için fazla beklemeyiz. -------- “Ne yapabilirim? Sadece iyi olduğundan emin olmak istedim.” Kendini savunuyordu ama üzerimden kalkmayı hala akıl edememişti. Erich gözlerini kısarak onu inceledi. “Yani onu taciz etmiyordun, öyle mi?” dediğinde gülmemek için kendimi zor tuttum. Tabi ya, onu erkek sanıyordu. Gözlerini irice açan kız, kaşlarını çattı. “Oradan bakınca bir kızı taciz edecek birine mi benziyorum?” Öfkeli ses tüm odayı inletmişti. Neyse ki ses tonunu kalınlaştırmayı unutmamıştı. Doktorum düşünüyormuş gibi elini çenesine koydu. “Sen ve birini taciz etmek mi? Ah, aptallık bende. Neden dört kıza tecavüz eden biri hakkında böyle yanlış bir fikre kapıldım, bilmiyorum.” Büyük bir ima taşıyan bu sözlere kahkaha attım. ****** “Belki de prensesi öldüren zehirli bir elma değildi,” dedim ona bakmaya devam ederek. “Elmayı ondan almak için geç kalan prenstir asil katil.”

Kitap bana Güzel ve Çirkin’ i anımsattı. Savaştan yüzünün yarısı tanınmaz halde dönen Ashbury Dükü, korkunç görüntüsü sebebiyle kendini malikanesine hapsediyor. Ta ki varise ihtiyacı olana kadar.. Dükün görüntüsünü umursamayacak ve evlenmeye mecbur kalacak biri dükün tüm ihtiyaçlarını karşılamış olacak. Eğlenceli, tadımlık bir historical romandı. Okurken çok keyif aldım. ****** Gelini sevimsiz hayvanı iki eliyle çiçek buketiymiş gibi önünde tutuyordu. Mükemmel. Adet neydi? Eski bir şey, yeni bir şey, ödünç bir şey, miyavlayan bir şey. Ash bu şeye kaşlarını çattı. Karşılığında yaratık tısladı. Birbirlerinden hoşlanmama karşılıklıydı. “Bir ismi var mı?” diye sordu. Emma soruya şaşırmış gibi baktı. “Ne*” “İsim. Kedinin bir ismi var mı?” “Ah. Evet. Pantolon. İsmi Pantolon.”