İçimi cayır cayır yakan bir kitaptı, hiç bir çocuk bunları yaşamasın çocuklar acı çekmesin istiyorum.Kitap boyunca emire ve babaya sövdüm açıkcası , emir omurgasız korkağın tekiydi ama asıl cesur görünen korkak babaydı ,evet iki oğlunu da sevdi ama hasana yaşattığı hayatla emire yaşattığı hayat denk miydi ?adil miydi böylesi ? Bir evladını diğerinin hizmetçisi yapmak, hayatı boyunca ezdirmek ,nasıl bir babalıktı bu ! Hasan ve sohrab içimi yaktınız çektikleriniz hele sen sohrab kıyamam sana , kısacası beni acıdan acıya sokan bir kitaptı, İki arkadaşın ve bir ülkenin batışını okuduk ,kitabı okuduğum zaman zarfında tek duam Rabbim bunları hiç bir çocuk yaşatmasın oldu.

Severek okudum, bir insan her konu hakkında takıntı yapabilir bunu görüyoruz. Yalnızlığın ve sessizliğin aslında en büyük işkenceye dönüştüğünü gördük . Kitap sadece bir satranç hikayesi değil aynı zamanda gestapo hitler ve işkencelerini içerdiği için tarihi özelli de taşıyor, sanırım bu yüzden yazarın en bilindik kitabı fakat benim favorim bilinmeyen bir kadının mektubu NOT:YAYINEVİ OLARAK ZWEİG KİTAPLARINI EN GÜZEL İŞ BANKASI YAYINLARI BASIYOR KIRMIZI KEDİYİ ÇOK BEĞENMEDİM

Zweig kaliteli bir yazar, bu kitabında da her insanın her yanlışa düşebileceğini irdelemiş. Kadın kahramanımızın bir hatası, bir günlük deliliği ve bir ömür pişmanlığı... Bu kitabı okurken aklıma Senai Demircinin şu söz geldi ' Hiç kimse kendini sınanmadığı günahın masumu sanmasın' gerçekten öyle bir kadının o niyetle başlamasa bile nasıl bir yanlışa düştüğünü ve nasıl her şeyi bir kalemde silip atabileceğini , o delilik halinin fütursuzluğunu çok iyi anlatmış yazar yine de benim favorim bilinmeyen bir kadının mektubu NOT:YAYINEVİ OLARAK ZWEİG KİTAPLARINI EN GÜZEL İŞ BANKASI YAYINLARI BASIYOR KIRMIZI KEDİYİ ÇOK BEĞENMEDİM

Beğenerek okudum konu olarak çok ilgi çekici ve farklıydı .Mariyi zedkayı eduardı ve veronikayı tanıdığıma çok memnunum, delilik neydi normallik neydi bayağı sorgulattı yalnız bu konudan yazar bir başyapıt çıkarabilirdi ama yazar kitabı ortalama bir esere dönüştürmeyi tercih etmiş koskoca mağdenden bir altın lira verdi bize. Çok yüzeysel geçti her şeyi

Yazarın okuduğum ilk kitabıydı, bir solukta okudum ve çok beğendim. Bir kadının bir adama aşk mektubu değil adeta aşk manifestosuydu. Bir kadın bir adamı anca bu kadar sevebilir ve kendini ancak bu kadar adayabilir. Onu tanımayan ve asla tanımayacak bir adamın hem hiç bir şeyi hem de her şeyi oldu; aşığı, sevgilisi, çocuğunun annesi... Yazar aşk tek kişilik de yaşanır mı, tek taraflı olan bu denli tutku ve sevgi aşk mıdır saplantı mı bunları düşündürtmek istemiş ve ortaya harika bir yapıt çıkarmış. Kısacık bir hikaye ancak bu kadar güzel ve etkileyici olur.

Klasiklere karşı önyargımı yenmemi sağlayan kitap ,yavaş yavaş bitmesini istemeyerek okudum, o kadar büyük bir roman ki ; tolstoy muhteşem bir yazarmış bir kitap nasıl 1000 sayfa olur ve insanı hiç sıkmaz su gibi okunur?Kitabın konusuna gelince: aşk, yasak aşk, dini buhran,ölüm korkusu,toprak reformu,savaş,içsel çatışmalar kısacası hepsi vardı.Kitap iki karakter üzerinden anlatıldı ve ikisini de muhteşem vermişti tolstoy bir yasak aşk bundan daha güzel anlatılamaz sanırım aşkın sonu da çok metaforik çok ironik bitti (ve şunu bir kez daha anladım toplumda günah işleyebilirsin her türlü ahlaksızlığı yapabilirsin ve bunu sürdürebilirsin ama bunu açık yaşayamazsın ve günah ayıp gibi kavramlar dişil yanlış yaptığında erkeğe hiç bir şey olmuyor ceza hep kadına uygulanıyor, ne kadar ikiyüzlüce 1880 'lerde de şu anda da durum bu ve bu değişmez diye düşünüyorum) Diğer karakterimiz levine gelelim Levin otobiyografik bir karaktermiş ve benim favori karakterimdi sonunda kitiyi aldı ve onları okumak acayip gerçekti ,Sergey ivanoviçte bana Dostoyevskiden esinlenilmiş gibi geldi arada çok benzerlikler vardı (bu arada iş bankası veya iletişim baskısını öneririm ) kısacası muhteşem bir kitaptı iyi ki okumuşum bundan sonra bir elim hep klasiklerde olacak büyük yazarsın tolstoy

Çok beğenerek okuduğum bir kitap oldu, okuduklarım içinde iskender palanın en iyi kitabıydı bence.lale devrini laleleri cinayeti çok güzel bir şekilde vermişti dili de ağır falan değildi , olay örgüsüne lafım yok her şeyi çok güzel bağladı ama sonunda isyan kısmı çok aceleye getirildi sanki ama kurgu olarak muhteşemdi bir tek derkenarları sevemedim (yalnız kitap gerçekten iskender palanın değil mi, bulmuş mu yoksa kurgu mu karar veremedim benim kanaatim kurgu olmadığından hikayeyi cidden bulduğundan yana)