Önce neden Amin Maalouf okumak için bu kadar geç kaldığımı sorguladım, sonra kitabın kurmaca mı gerçek bir hikaye mi olduğunu. En sonunda ise bir insanın bir insanı ne kadar bekleyebileceğini.. Kesinlikle atlanmaması gerekiyor...

Üniversiteyi yeni bitirdiğim yollarda çok dengeli davranmadığım bir süreçte kendini siyasete adamış ve gönlünü bana kaptırmış bir tanıdığım önermişti, hatta önermekle kalmayıp ödünç vermişti. Bizi anlatıyor demişti şimdi ikinci kez okuduğumda aslında çoğumuzu anlattığını fark ettim. Otobiyografik öğeler içermesi ve yazarın biyografisiyle karşılaştırınca acaba kendi hayatı mı diye düşünmeden edemiyor insan. Bir solukta okunacak bir 'çok roman'.

bu sefer korktum.. okumaya niyetliyseniz uykusuz gecelere ve kabuslara hazır olun derim..

heyecanlıydı.. tıbbi gerilim yazarken bir yandan da sosyolojik olaylara, toplumsal sorunlara değinebilir tess. seri cinayetler, katiller yoktu evet ama okunmaya değer bir hikaye vardı ortada.. beğendim altıncı kitapla yola devam..

İlk başlarda çok sıkıldım bir Oyun baz değildi benim için. Bir çok olay var ama birbiriyle bağıntısını kuramadım. ama 150 sayfa kadar okuduktan sonra kendinizi bir bulmacanın içinde buluyorsunuz. OyunBazı önce okumamdan kaynaklı çıkarımlar yapıyordum ama sonunu hiç tahmin edemedim. Bu tarzı sevenler için etkili, sürükleyici ve oldukça gerilimli :) Rüyama girmezse iyidir :)

24 saatte bitti.. Evet yorumların bir çoğuna ben de katılıyorum bir Serenad değil ama her eseri kendi içerisinde değerlendirmek gerekliliği gerçeğini de göz ardı edemiyorum. Bu açıdan bağımsız değerlendirildiğinde oldukça iyiydi. Okuduğum 3. Livaneli kitabıydı ve üçünde de ayrı ayrı kurgular vardı, beğendim, şaşırdım.. Yorumlardan birinde katilin kim olduğu yazmasaydı eğer bulmacayı çözme çabasına girecektim belki de ama keşke o yorumu okumasaydım da girseydim diye düşünmüyor da değilim.. Son olarak okunmalı diyorum...