Alper Canıgüz'ün okuduğum ilk kitabıydı ve beğendim..Hayal ve gerçek arasında bocalayan bir insanın maceralı hikayesini okudum.He bir de "Öncelikle şunu bilmelisiniz ki, düşleriniz ancak ve ancak onlara İnanacak kadar güçlüyseniz gerçektir" tümcesinden etkilendim.

Yeni basım olduğundan kapağı yani Ambalajı yeni , üslup,konu,biçem,tarz vs. gibi kullandığı içerikleri itibariyle pörsümüş bir yazar..Böyle yazarları o dönemin şartlarını ve koşullarını gözümde canlandırabildiğim kadarıyla değerlendirmeye almaya çalışıyorum..Ve de olumlu puan almayı hak ediyor doğrusu..Boris Vian nam-ı diğer Vernon Sullivan..

Burada yorum yapılacak kadar değerli, yorum yapılmayacak kadar da değersiz bulmadığım bir kitap..Amerika'nın geçmişinde yaşadığı bir sosyalist ve kapitalist iç savaşı ve birbirleriyle olan çatışkısını konu alan bir kitap..İki dünya görüşüne de uzaksanız ve ilgi de duymuyorsanız kitaptaki bazı tekrarlardan biraz sıkılabilirsiniz.

Üstat Rıfat ILGAZ..Çocuklarınıza "Rıfat ILGAZ" okutarak kendilerini hayata hazırlaması gereklidir sözü güzel bir tavsiyedir kanımca..

Çevirisi rezaletti..Bu çeviriyle bu kitabı okumaya ancak 100 sayfa sabredebildim..İyi bir çeviriyle okunabilir bir kitap olduğunu düşünüyorum

Favori yazarlarımdan Buket Uzuner'in kaleminden yazılmış ve "Ayışığında Cehennem Rengi Bir Dünya" başlıklı hikayeyi içlerinde en patetik bulduğum, 17 kısa öykülü bir edebiyat ürünü -kitabın ilk sayfalarındaki kısa biyografisinde kullandığı tabir- ve tarafımdan tavsiye olunur..

Yazar, kitabın başında köylüleri aşağılamadığını,hatta köylünün bu durumlara gelmesinde aydın kesiminin payının olduğu savunmasını yaparak kendini aklamış gibidir..Gibidir diyorum çünkü ben öyle olmadığını düşünüyorum. Zira birisini tahkir ettikten sonra "suç sende değil suç benim gibi akılsız adamda!" örnek söyleminde olduğu gibi karşı tarafa hakaret etmediğin anlamına gelebilir mi? Hayır, bal gibi küçümsüyorsun demektir. Çok enteresandır ki yazar bu kabahatini de kitabının sonunda da itiraf etmektedir.Şöyle ki yazar düşman askerleri tarafından vurulduktan sonra kendi iç sesinde kaldığı köydeki insanları küçük gördüğünü dile getirir. Haddi zatında yazar, köylüyü değil milli mücadeleye mugayir tavırlar takınan toplulukları küçümsemektedir.