Bir kitap en çok dokunan yüreğime, çünkü çocukluğum benim şeker portakalı, en masum yanım, her kelimesinde çocukluğun o saflığını bana hatırlatan kitap. Çok nadir kitap vardır ilk okuduğum güne beni götüren, bu kitabı ilk okuduğum zamanı ise öyle net hatırlıyorum ki, annem evimizin balkonunda elimde şeker portakalı ile beni bulduğunda hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. yıllar geçti ve ben bu kitabı yine ve yeniden defalarca okudum ve her defasında yine o balkona gittim ve yine aynı yerlerde hıçkıra hıçkıra ağladım. Okumayan biriyseniz size tek tavsiyem "kesinlikle okuyun", yüreğinize çok iyi gelecek, çocukluğunuzu hatırlayacaksınız, cesaretiniz varsa ağlayacaksınız. Dili saf ve basit ve belki kitabı bu kadar güzel yapanda bu, bir başkasının en ağdalı kelimelerle düzinelerce uzun paragrafı kullanarak anlatabileceğini yazar tek bir kısa satırla size anlatabiliyor ve sizi orada avucunun içine alıyor. Şimdiden keyifli okumalar.
Her okuyuşumda -ki defalarca okudum- içinde yeni şeyler keşfettiğim kitap.