Kesinlikle ara verilmeden okunması gereken bir kitap. İki gün elinize alamazsanız hiçbir şey anlamamaya başlıyorsunuz. Olaydan ve insanlardan kopuyorsunuz. Yazarın cümlelerinin güzel olduğu aşikar; fakat içine çekilmezseniz kitabın haliyle önce aralar vermeye sonra anlamamaya bitirince de ben ne okudum demeye başlıyorsunuz. Hala güzel bir kitaptı ya da kötü bir kitaptı diyemiyorum bu kitap için zira bir sürü soru işareti vardı kapağı kapattığımda.
Akıcı, romantik, absürd, polisiye bir kitap. Bir günde elimden bırakamadan bitirdim. Kitapta geçen anektodlar, cümleler insanı bir iki kere düşünmeye sevk ediyor bu yönüyle daha da bağlıyor kendine. Bir daha kitap yazsın da okuyayım diyorsunuz. Murat Menteş ile olan benzerliği ise şüphe götürmez.