vişegrad'da drina nehrine 1577 de Sokollu Mehmet Paşa'nın emri ile yaptırılan köprünün etrafında 1914 yılına kadar geçen olaylar konu alınıyor kitapta. tek bir ana karakter var; köprü. köprünün bulunduğu topraklar siyasal ve toplumsal değişimlerle beraber bir çok acı, savaş görüyor ancak köprü her zaman dimdik yaşananlara tanıklık ediyor. benim kanaatim; İvo Andriç Vişegrad'da büyürken büyüklerinden duyduğu hikayeleri aktarmış kitapta. bir yandan da Bosna'nın tarihine ışık tutulmuş. aslında bir çok öykünün birleşimi denilebilir kitaba. olay örgüsü, geniş bir zaman dilimini kapsadığı ve çok karakterli olduğu için zaman zaman takip edilebilirliği düştü benim için. ancak Balkanlar tarihine ilgi duyanların okuması gereken bir eser.

yazarın sade anlatımı enfesti. sanırım denizden ve balıkçılıktan anlayanlar çok daha büyük zevk alacaktır. bilgi yayınlarından okuyacaklar için tavsiye; tadınızın kaçmaması için ön sözü okumadan başlayın kitaba :)

bir klasiğe göre dili gayet yalın, kolay okunan bir kitap. Kitabı büyük bir Marksist eser olarak değerlendirmek imkansız, genelde Sosyalist fikirler üzerinde duruluyor. aslında bu durum da Ana'nın anlayabildiği,hazmedebildiği kadarının da bu olması açısından yerinde olmuş, zaten sık sık Ana'nın konuşulanların çoğunu anlamadığı, savaşmaya başlamasının nedeninin bu insanları sevmesi,güvenmesi,iyi niyetlerine inanması olduğu vurgulanıyor. bazı noktalarda hikaye hızlanıp içine aldı beni, ancak bu durumun kitabın geneline yayılmadığını düşünüyorum. bu iniş çıkışlar benim de sürekli sevip sevmeme arasında gidip gelmeme neden oldu. Finali ise mükemmeldi.