Eileen Caddy, Eileen Caddy
Her zaman yanınızda bulundurabileceğiniz harika bir kitap 📚 Her gün için bir mesajı var bize dilerseniz istediğiniz tarihi okuyabilir dilerseniz de bakmadan bir sayfayı açıp okuyabilirsiniz💜 Ben bugün hazır dolunayda varken 22 Nisan'ın mesajını sizlerle paylaşmak istiyorum; Şu cümleyi ne kadar duymuşsundur: 'Zaman nasıl da uçup gider!' Neşeli ve mutlu olduğun zaman yapabileceğinin en iyisini yaptığında, bütünün hayrına olanı taşıyarak gerçekten uçar ve her saniyesinden keyif alırsın. Sen zaman içinde yaşıyor olsan bile zamanın seni aşağı çeken bir yük olmasına izin vermen gerekmez. Her şeyin bir zamanı vardır; yapmayı istediğin şeyleri yapacak zamanı bulacaksın, o zamanı sen yaratacaksın. Herkes eşit zamana sahiptir, fakat fark eden zamanı nasıl kullandığındır; o yüzden bazı ruhların başkalarından daha çok zamanı var diyerek şikayet etme. Asla zamanın kölesi olma, tam tersine onu senin kölen yap. Ne yapmak istediğine dair kararını vermeli ve sonra da onu yapmalısın; göreceksin ki onu yapmak için mükemmel bir şekilde zamanın olacak.
Paulo Coelho, Haldun Pamir (Çevirmen)
Paulo Coelho Romanları'nı severek okuyorum. Bu kitapta kütüphanemde okunmuşların arasında duruyordu dün bana göz kırptı bende sizinle paylaşmak istedim 🙂 Kitabın ana karakteri Veronika'nın yaşama duyduğu isteği bizlerle ilk önce üzsede sonrasında mutlu eden ve düşündüren bir şekilde anlatıyor🙏🏻 İntiharla başlayan bir öykü, akıl hastanesinde sonrasında ise hastanenin dışında devam ediyor. Aslında burada Veronika'ya yaşaması için harika bir sebep veriyor bence ilahi güç. Aşk tüm olumsuz duyguları ortadan kaldırabilecek bir güçte bu kitapta aşkın gücünüde görüyoruz. Hem Tanrı'ya hem dışarıya hem de kendimize duyduğumuz aşk ❤ İşte Kitaptan Alıntı Yaptığım Altı Çizili Cümleler 🌀Görünüşe bakılırsa kimse kendi iç dünyasını yabancılarla paylaşmaya hevesli değildi. 🌀Keşke herkes kendi içsel deliliğini bilse ve onunla birlikte yaşamayı öğrense. Dünya daha kötü bir yer mi olurdu? Hayır insanlar daha yürekli, daha mutlu olurlardı. 🌀Veronika her şeyden nefret ediyordu ya, en çok da yaşamını sürdürmüş olduğu biçimden, içinde barındırdığı yüzlerce Veronika’yı keşfetmeye zahmet etmeyişinden tiksiniyordu. Oysa orada kim bilir ne ilginç, ne meraklı, ne cesur, ne küstah, ne deli kızlar duruyordu.