Yaşar kemal, ah yaşar kemal. Acı bir tat bıratı gene. Kuşlar da gitti romanını kapsayan bir roman gibi. Sokak çocuklarının acı yaşamlarını yine kendine has muhteşem dil ile anlatmış.
Mistik bir hikaye ve şüpheciliğin doruğa çıktığı, kısa akıcı ama yogun bir novella. "gençliklerinde ışık onları bir kez aydınlattı, gözleri bir kez açıldı ve yıldızı izlediler ama sonra mantık geldi, dünyanın alaycılığı geldi, yüreksizlik geldi, sözde başarısızlıklar geldi, yorgunluk ve hayalkırıklığı geldi, böylece kendilerini yeniden kaybettiler, yeniden kör oldular"...
gerçi ağdalı sözler hafif içimi baydıysa da nefis bir kitap diyorum