Buraya kadar Mister Murakami. Kitabı sevmek için çok uğraştım ama kitap bana hiç bir şey katmadı diyebilirim zaman kaybından başka.
Sürekli karakterlerin detaylarının anlatımı, geçmiş cinsel deneyimlerin tekrarının tekrarının tekrarı, kitabı gereksiz şekilde uzatmış ve zaten çokta ilerleyici olmayan bir hikaye çekilmez hale gelmiş.
Murakami hep kendine has bir dünya yaratmaya çalışıyor ama bunu maalesef çoğu zaman başaramıyor.
Haşlanmış harikalar diyarı aynı şekilde bir dünya yaratma çabası barındırıyordu ama buna yetemeyecek kadar detaysız ve kısaydı.
1Q84 ise yine aynı amacı güdüyor aşırı uzun ve yalnızca karakter detaylarını odaklanıyor üstelik bu detaylar ezberleyin cinsinden bir şekilde tekrarlanıyor ve o dünya yaratılamıyor oraya 2 tane ay koymakla!!!
Sahilde Kafka'nın mottosu Dünya bir metafor her şey bir metafor idi. Yani yazarın atadığı metaforu senin bilip çıkarman çok zordu ve kitap bir çok kişi için havada bitti.
1Q84'ün mottosu ise "İlk seferde anlamayacak olman daha sonra duyduğunda anlayabilecek olman anlamına gelmez" benzeri bir cümleydi. Tam aklımda değil. Burada Murakami'nin yaptığı okuyucuyu psiokolojik olarak tuzağa çekmek. Ortada mükemmel bir hikaye var ama o bir metafor onu bulman gerek ya da anlayamıyorsan ben ne yapayım'!!! Tam bir kurnazlık örneği.
Ortada dolaşan 2 ay neden 2 güneş değil? Saçma sapan bir 1984 bağlantısı ve bitmek bilmeyen bir kitap. Sonunda modaya uymak için okunmuş ve harcanmış onca zaman.