İnsanlarda ve kendimde nefret ettiğim şeyleri Yekta Kopan'dan duymak çok ilginçti, hem de yazarın Yekta Kopan olduğunu unutarak. Karakter tasvirleri ve tespitleri gerçekten çok çarpıcıydı. Anlatıcıyı konuştururken durduğu nokta ayrıca çok hoşuma gitti.
Müzeyyen'de de Çiğdem'de de kurulan karakter, bunalımları, seçtiği kelimeler her şey çok doğal geldi ve geçti okurken.