Aksın Gözyaşlarım Dedi Polis

Tipik PKD romanlarından biri. Ancak bu kitabı atipik yapan bazı özellikler de var:

PKD roman kahramanları genellikle toplumun alt kesimlerinden insanlardır. Bu romanda baş kahraman özel genetik yöntemlerle üretilmiş bir TV yıldızı/şarkıcı.

Dick bize bir polis devletine dönüşmüş geleceğin Amerikasını anlatıyor. Başkahramanımız da dahil olmak üzere bütün roman kahramanlarının sıradışı cinsel eğilimleri ve uyuşturucu maddeye yatkınlıkları var. Bütün ilişkiler yüzeysel ve güvensizliğe dayalı.

Dick sadece polis devletinin baskı ve kontrolünde yaşayan yurttaşların depresif ruh hallerini incelemekle kalmıyor, kitabın son bölümünde polis müfettişinin dünyasına da odaklanıyor: Yalnızlık, umutsuzluk, boşluk.

Bu romanda da Dick'in bazen roman için gereksiz gibi duracak sayıda kahraman yarattığını görüyoruz. (Bir diğeri için tipik örnek: Simulakra) Dick'in neredeyse bütün romanlarındaki değişmez konusu 'gerçek nedir' bu romanda da sorgulanıyor.

Kitapla ilgili son üç gözlem daha: 1) Bu kitap (her ne kadar paralel evrenler konusunu işlemiş olsa da) bir bilim-kurgu romanından çok felsefi-romana benziyor 2) Dick'in objeler hakkında derin fikirleri (Bir diğer örnek: Yüksek Şatodaki Adam) 3) 6:45'in her zamanki berbat çevirisi ve dizgisi (artık yazmaktan sıkıldım)