Anne

Anne'yi okurken kime hak vereceğimi çok düşündüm. Sonra herkesin penceresinden baktım ve düşündüm ki hepsi onlar için en doğru olanı yaptı. Ne kadar kızmış olsamda. Özellikle Eva'ya.

Sara çocuğunun özlemiyle dolu çok genç bir anne. Aile içi ilişkileri, açık evlat edinmeyi çok güzel bir dille anlatmış. Hüzün dolu. Bir genç kızın yaşayabileceği tüm zorlukları samimi,akıcı bir dille anlatıyor. Sara üzüldükçe bende üzüldüm, mutlu olduğunda da bunu gerçekten hissettim. Kitabın bittiğinde yaralı ama iyileşmiş bir kalbi vardı Sara'nın. Herkese ve herşeye rağmen ayakta durmayı başarmıştı.

Çoğu kişi sorar tmm güzelde zaman kaybımıydı ?
Cevabım kesinlikle hayır. Bu kitap bana farklı düşünmeyi öğretti. Büyümeyi öğretti diyebilirim.

Okuyun ve bana hak verin diyorum =))