Araf

Elif Şafak'ın yazma stiline aşık olduğum bir kitaptı. O uzun cümlelerin buram buram barındırdığı anlam yükleri hikayenin vurgusunda eriyip giderken içinizde bir sürü noktaya dokuna dokuna sizi sarsıyor.
Neden bilmem bir daha kendisini bu denli etkili bir şekilde hissettiğim ve hayranlığımı tazeleyen bir kitabı olamadı.