İlk olarak Bu kitapta Emma'yı daha katlanılabilir bulduğumu söylemeliyim, ilk başlarda yine beni sinir etsede 2. kitap kadar degildi, zaten daha sonra devreye Evan girdi ve kitap öyle bi ilerledi ki elimden bırakamadım. Ahh Evan sen nasıl bir insansın, nasıl bir aşktır senin ki....
"Göğsüme yaslandığında gözlerimdeki yaşları daha fazla tutamadım. "Yapamıyorum..." diyordu." Bunu daha fazla yapamıyorum. "
Bogazımdaki düğümle " O halde ben senin yerine yaparım, " dedim. "Seni sevmeme izin ver. Seni ikimize de yetecek kadar sevmeme izin ver. Sen buna layık olduğuna ikna olana kadar. Çünkü sen buna degersin Emma. Seni buna nasıl ikna edeceğimi bilmiyorum ama ömrümün geri kalanını bunu deneyerek gecirebilirim. Şimdi benden vazgecemezsin. Buna izin vermem."