Kitap bittiğinde 75 sayfada amma da çok kan, ihtiras, intihar, cinayet ve ölüm vardı demek geliyor insanın içinden ki bu bir polisiye roman değil. Buna rağmen gerçekten karakter tahlilleri ve tasvirler çok kuvvetliydi, bazı yerleri film izler gibi okudum. Özellikle leporella hikayesi beni çok gerdi belki de okuduğum en iyi Stefan Zweig hikayesiydi...