Birkaç haftadır Ahmet Ümit kitapları okuyorum ve bu kitap okumak istediklerim arasında ikinci sıradaydı. Açıkcası Mevlana'nın, Yunus Emre'nin, Şems'in edebiyatta kullanılmasını seviyorum fakat böyle önemli kişilikleri kurgusu sıfır olan kitaplarda görmeye, sırf para kazanılmak için kullanılmasına katlanamıyorum. Fakat Bab-ı Esrar bence böyle bir kitap değildi. Oldukça güzeldi, keyif alarak okudum.