Bab-ı Esrar

Öncelikle belirtmeliyim ki alışıldık Ahmet Ümit polisiyelerinden biri değil. Hatta komiser Nevzat yerine romana yarısından itibaren dahil olan yardımcısı Zeynep olmasa polisiyelikle hiç alakası da olmayacakmış. Bu roman Mevlevilik üzerine, Mevlana ve Şems-i Tebrizi arasındaki karmaşık ilişkinin içeriğini sorgulayan ve en yalın haliyle anlatan bir roman. Konunun uzmanları için hafif, yabancıları için ilgi çekici ama her iki kesim için de sade ve akıcı dilli bir anlatım içerdiğini düşünüyorum. Ahmet Ümit bu sefer tek ağızdan, karışık kökenli kadın başkarakterin ağzından yazmayı tercih etmiş. Bu da olayların karakter üzerindeki etkisini yeterince hissettirememesine neden olmuş bence. Mevlevilik üzerine ise gayet ciddi ve özenli çalışma yapıldığından o kısımlarda bir anlatım sorunu yaşanmamış.

Bir çeşit sırlar kitabı gibi, geçmişten bugüne kadar uzanan kimi sırların günümüz olaylarına karışmasıyla adeta bir labirentin içinde buluyorsunuz kendinizi. Gerçeklerle iç içe geçmiş rüyaları okurken bir süre sonra gerçeği boş verip rüyaların devam etmesini istiyorsunuz. Çok heyecanlı, çok gerilimli ya da Kavim kadar çarpıcı bir roman değil ama Mevlevilik üzerine temel bilgi ve fikirleri gayet güzel aktaran, içinde geçen bazı dörtlük, dize ve cümlelerle gerçekten okunmaya değer bir roman.