Bekir (Bir Türk Masalı, #3)

Ali'm ile yaşadığım beklenti tatminsizliğinden korkuma Bekir'i elime aldığımda 8 gün boyunca bir türlü cesaret edip başlamadım. Bir yanım okumak için yanıp tutuşurken diğer yanım bahaneler üretip geciktiriyordu. Duygu ile her karakteri ayrı ayrı sevdiğimden ve Ali'm ile Ali'ye sinir olduğumdan ya o çok sevdiğim Bekir de gözümden düşerse diye Bekir'i okumaktan da korktum. Ehhh sekiz günün sonunda merak korkuyu yendi ve ben iki solukta okudum bitirdim Bekir'i :)

Yeri geldi gözyaşlarımı, yeri geldi kahkahalarımı durduramadım. Ve tek kelimeyle bayıldım.. Duygu ile birlikte okunsa yeridir. İki kitap birbirini çok güzel bütünlemiş. Hiç gereksiz tekrara düşmeden, birinin uzun uzadıya anlattığını diğeri kısaca bahsedip geçmiş. Ya da Askerlik dönemleri gibi Duygu'nun olmadığı yepyeni olayları okuma imkanı elde etmiş olduk bu kitapla. Ayrıca bazı konularda özellikle iş konularında Duygu dışarıda bırakıldığından Duygu'da bunları okuyamamış ya da tam olarak neden öyle olduğuna anlam verememiştim. Bekir ile tüm bunlar netlik kazandı. Hatta Bekir sayesinde tam olarak ifade edemediğim Alim'deki eksikliğin de adını koymuş oldum. Ama Sedat yazılmadan asla seri tamam olmayacak.

Sedat çıkana kadar Duygu ile Bekir'i dönüşümlü olarak okumaya devam. :))