Bronz Atlı (Tatiana and Alexander, #1)

https://dilarabook.blogspot.com.tr/2018/02/bronz-atl-bronze-horseman-1-paullina.html

Kitaba başlarken, kalınlığından dolayı gözü hafif korkmamış yoktur herhalde. Okurken yoruldum ama güzel bir yorgunluktu.
On altıncı yaşının sonlarındaki Tatyana'nın, genç bir subayla tesadüfen karşılaşmaları, birbirlerine aşık oluşları anlatılıyordu. 2. Dünya Savaşı'nın zor sahnelerinden birine ev sahipliği yapacak olan Leningrad'ın Almanlar tarafından kuşatılması, insanların açlık ile sınanması, ölümlerin bir süre sonra hayatın bir parçası haline gelmesi...
Kahramanlarımızın aşkı da hiç öyle kolay değildir. Tatyana'nın subayı aslında ablasının sürekli bahsettiği o aşık olduğunu söylediği askerdir.
Burada Tatyana'nın fedakarlıkları başlar. Kardeşi için susması, ailesi için koşuşturması, söylemeden geçemeyeceğim ailesi o kadar berbat ki, çocuklarının onlar için göze aldığı şeylerin bir gramını Tatyana için yapmazlardı kesinlikle.
Alexander'a başlarda çok kızmıştım. Tatyana yüzünden susmayı kabul edip Daşa ile de bu kadar samimi olması, o da kızımıza yakın olmak için yapıyordu bunu ama yenilir yutulur değildi.
Romanın benim için en çarpıcı kısımlarından biri tanışma sahneleriydi. Savaş başlarken tüm huzuruyla dondurmasını yiyen sarışın bir kız, gözlerini ondan alamayan bir asker... Kıvılcımlar ilk o anda uçuşmaya başlamıştı. İnsanın karnında kelebekler uçuşuyor okurken. Bu aşkın yaşadığı zorluklar ile aslında aynı anda o dönemdeki şartlarına da ışık tutulmuş olunuyordu. Karakterlerin verdiği tepkiler, benim hoşlanmadığım, nasıl bu şekilde davrandıklarına şaşırdığım hareketleri aslında hepsi o dönemin bakış açısının yansıması tarzındaydı.
Alexander ve Tatyana, gerçekten çok fazla şey atlattılar. Onları mutlu görmek istiyorum. Hakediyorlarda ama İkinci Dünya Savaşı ve Sovyet Rusya'nın acımasızlığı da arka perdeden devam ederken bu oldukça zor.
Tatyana tanıdığım en güçlü kadın karakter oldu. Günden güne onun olgunlaşmasını okudum yaşadıkları yüzünden. Bir süre sonra sadece yaşamaya odaklanması, hissizleşmesi yürek burkucuydu. Alexander ve ikisine kızdığım noktalar olsa da öyle sahnelerde öyle duygular çıkıyor ki ortaya siz aşklarına kendiniz kadar emin olabiliyorsunuz.
Fedakarlıklar, yaşanan acılar bitmedi, aşkları çok zor şeyler ile sınandı.
Paylaşmak, söylemek istediğim çok şey var ama sizlere yaşananlar hakkında bir şey söylemekte istemiyorum. Tek diyeceğim şey mutlaka okumanız. Sayfa sayısının fazlalığı ve yaşanan bir çok olay yüzünden yoğun bir kitap olsa da bir o kadar da akıcı. Yorulsanız da elinizden bırakamıyorsunuz.