Buzdaki Kelebek

yorum: https://illekitap.blogspot.com/2021/09/sylvia-day-buzdaki-kelebek.html



Bir yıl karanlıkta yönümü bulmaya çalıştıktan sonra, benim için nasıl ışığa dönüştüğünü görebiliyordum. Artık olmaz dediğim duyguları ona karşı hissediyordum. O yüzden de Garrett'i aşağıya çeken bir yük olmak istemiyordum. "Sana huzur verecek birini hak ediyorsun."
"Sen öylesin."



***


Daha yakınına eğildim, gözlerinin içine bakıyordum. "Bundan daha mutlu olmayı hak ediyorsun. Kendini benimle cezalandırma."
Garrett iç çekti. "Teagen, dışarılarda neyin arayışında olmam gerektiğini düşünüyorsun bilmiyorum, hem de tam karşımda en derin okyanusların gizemleri otururken."
Söyledikleri bir an için beni afallattıysa da itiraz ettim. "Ben öyle büyük bir gizem filan değilim Frost. Ortaya çıkarılacak bir hazine yok. Ne görüyorsan o."
"Ben hazineye değil keşfin kendisine değer veren bir adamım. Biri sonsuza dek sürer, diğeri ise yolun sonudur."