Reşat Nuri, "Kâmran, ben, seni sevmesini, senden ayrıldıktan sonra öğrendim. Hatta yaptığım tecrübelerle, başkalarını sevmekle sanma sakın. Gönlümün içindeki derin, hazin, ümitsiz hayalini sevmekle." sözleriyle özetliyor Feride ile Kâmran'ın aşkını. Okuyucuya bolca hüzün ve tutkunun heyacanını yaşaması kalıyor.