Filiz Ali'ye anne ve babasının mahrem mektuplarının yayımlanmasına müsaade ettiği için ne kadar şükran duysak az. Bu mektupları okurken günümüzdeki ilişkilerin ne kadar sığ, diyalogların ne kadar ruhsuz olduğunu görüp içlendim doğrusu. Belki de bir haber için beklememek, bir resimin sadece bizde olmaması bize bazı duyguları kaybettirmiş. En yaralayıcı ise o son sayfa, o mektupların bitişi. Sanki güzel insanlar fazla aramızda kalmıyor da en hin en kaypak kimseler dinazorlar gibi dünyadan göçüp gitmek bilmiyor.