Çavdar Tarlasında Çocuklar

Genç bir erkek çocuğunun "Ben" dili ile yazılmış, güzel bir kitap. Sonlara doğru fazla dramatik ve Amerikan olmasaydı çok daha iyi olabilirdi. "Amerikan" dememden kasıt, kitabın edebi olmaması veya beklenilen edebi/felsefi doyumluluğa ulaşamam diyebilirim. Sürekli "lanet xxx, nefret etmek, kapa çeneni yyy" gibi kalıplarla beraber pasif aile (çocuklarına sahip çıkmayan) yapısının reflekte edildiğini gördüm. Belki de detaylara değil de genele bakmak daha doğru olur. Dilimize "Çavdar tarlasında çocuklar" ve "Gönülçelen" olarak 2 şekilde geçmiş. Tavsiye ederim...