Çi

Fi'yi çıkar çıkmaz almıştım ve heyecanla okumuştum. Yazarın felsefesinin kitaba çok iyi ve ince bir şekilde işlendiğini düşünmüştüm, bana huzur vermişti. Kalın bir kitap olduğundan doya doya okumuştum ve içindeki aşk hikayesi de beni çok heyecanlandırmıştı, devamı o anda elimde olsun diye düşünmüştüm. Hatta o kadar merak ettim ki merakıma saplanmamak için kitap üzerinde düşünmemeye karar verdim "ne olacak şimdi!?" diye. Neyse ki Çi de çıktı ve huzura kavuştum. Okuyup bitirmiş olduğumu söylememe gerek var mı? Gerçekliğine hayranım bu yazı dilinin ve Pi'yi bekliyorum.