Serinin ilk üç kitabına göre oldukça zayıf kalan bir son olmuş. Belki üçüncü kitaptan sonra araya giren uzun süre, artık bitirmeliyim düşüncesini hissettiren satırlara sebep olmuştur. Okumaya doyulmayan betimlemeler diğer kitaplara nazaran daha az yer alıyor. Yine de okuyanların burnuna buram buram menekşe kokusu gelmiş olmalı. Bazı yerlerde çok fazla cümle bozukluğu ve yineleme var. Evet serinin tamamı kendine özgü bir dile sahip zaten ama bu diğer kitaplardan daha farklı. Onlardaki masalsı atmosferden çıkılmış gibi. Bir de çok aceleye bağlamış mutlu sonlar. Çoğu karakterin de akıbeti belli değil. Herşeye rağmen bu destanın bir sona kavuştuğunu görmek güzel. Mübadele dönemini bu kadar içeriden, pek bilinmeyen yönleriyle, hemen her "tarafın" gözünden, insan yaşamıyla ele alan nadir belki de tek eser. Ruhu şad olsun üstadın...