Bu cilt Deadpool’un çarpık düşünce yapısının harika bir örneği. Okurken bir taraftan Deadpool’un kendi ağzından anlattığı “gerçek” hikâyeye, bir taraftan da işin “öteki” yüzüne şâhit oluyoruz. Olaylar olmadık zamanlarda olmadık yerlere gidiyor, işin grafiksel boyutu bir anda şekil değiştiriyor, senaryo tahmin edemeyeceğiniz yönlere doğru kayıyor ve bu arada siz de bir taraftan kahkahalarınıza engel olmaya diğer taraftan da kitabı elinizde düzgünce tutabilmeye çalışıyorsunuz (özellikle de Wilson’ın “köken” hikâyesi sırasında). Şiddetle tavsiye edilir.