Öncelikle kitap içerisindeki resimlere hayran kalmamak elde değil. Nasıl bir ruh hali bu resimleri çizdirebilir ki?
Ardından kısacık ama içine dünyaların sığdığı hikayelere ne demeli?
Bir kadın çocuklarının öldüğünü, tecavüze uğradığını, gördüğü şiddeti dümdüz de anlatabilir ama bu tarifsiz anlatım bambaşka.
Filmlerin metaforu olur da kitabın olmaz mı? Valla yoksa da ben kendimce metaforlar uydurdum.
Hem üzülüp hem hayran kaldım ve bir oturuşta bitirdim. Bir sonraki hikayenin dehşeti neydi acaba diyerek.