Doğu'dan Uzakta

’Adımda doğmakta olan insanlığı taşıyorum, ama ben nesli giderek tükenen insanlığa aidim.’’ Bu cümle beni gerçekten etkiledi ve sonrasında ise kitapta hemen sarıp sarmaladı, alıp götürdü…
Telefon ilk geldiğinde ise Doloresin arkadaşlıkla ilgili sözü ayrı bir anlam ifade ediyordu. Adam’ın ya da yazarımızın demek daha doğru olur ülkesi hakkında ki yorumları çok güzel bakış açılarına sahip. ‘’Her insanın gitmeye hakkı vardır, onu kalması için ikna etmesi gereken ülkesidir.’’ Belki de bende göçmen sayıldığımdan bu cümlenin ayrı bir yeri oldu bende.
‘’Bir arkadaşın suçları seni de kirletir ve aşağılar.’’
Çoğumuzun kafasının bir köşesinde yer alan düşünceleri de doğruluyor gibiydi bakış açıları…
Alberti çok sevdim ve benimsediğim bir karakter oldu. Ramiz ve Ramzi de aynı şekilde geçmişteki arkadaşlıklarına bayıldım diyebilirim.
Ana karakterimize gelirsek; yaptığı bazı şeyler biz okuyucular tarafından doğru bulunmayacakta olsa… Sanırsam okunan konudan, okurunu az biraz alıp rahatlatmak istemiş yazarımız. Yani Adam sevdiğim bir karakter oldu bu kitapta.
Lâkin kitap bu kadar sürükleyici bir şekilde devam ederken olmadık bir yerde bitti. Sanki yazarın elinden kalem zorla alındı alınacakta başındaki kimse ona kısa kes yeter dermişçesine bitti...
10 puanlık bir kitabı sonu ile 8e düşürdü yazar.
Yine de okuduğumdan dolayı pişman değilim.. Okunmaya değer bir kitap.