Kitabı okurken aklımdan sürekli "medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar" dizesi geçti. İronik bir medeniyet eleştirisi. Eleştirisi, kendimizi nasıl bir döngünün içine hapsettiğimizde. İronikliği ise karakterin refah hayatında. İsyan etmek için biraz fazla sorunsuz bir hayata sahip olan Doppler’in tespitleri eğlendirici olmakla birlikte ikna edemiyor. Oysa ki gayet isabetli tespitler var. Çok derine inmeden, insana muhasebe yaptırmadan yine de ya cidden ne yapıyoruz biz dedirten akıcı bir kitap. Yalnız arka kapak yazısına büyük bir itirazım var. "Tutunamamak" böyle bir şey değil, mantıklı kıyaslamalar yapmak lazım.