Edgar Sawtelle`nin Öyküsü

Uzun bir zamandir okumam icin sirada bekliyordu bu roman...Iyi ki okumusum...Edgar, dilsiz ama duyan bir cocuk, anne ve babasi ile bir kopek yetistirme ciftliginde yasiyorlar...Bir gun amca gelir, baba ölür, ve Edgar bilir ki amcasidir suclu olan, vsvsvs...Beni tabii ki en cok etkileyen kisimlari Edgar in kopeklerle olan dostlugu, iletisimi onlarla yasadigi mutlulugu...O nedenle fotografa 2010 yilinda kaybettigimiz, ilk bebegimiz Gina"nin da fotografini koydum...Onlar harika dostlarimiz, yalnizligimizda, caresiz anlarimizda hep yanimizda olanlar, patileri, islak burunlari ve bakislari ile....Tipki romanda oldugu gibi...Bu romani baska duygular icersinde kutuphanemdeki rafa geri koyuyorum...