Ermiş

Kitabı başladığım gibi bitirdim ve büyük bir zevkle okudum.
Bu kitabı, eserin kendi içeriği ve editoryal olmak üzere iki ayrı düzlemde ele almak sanırım daha uygun olacak.

ESERE GENEL BAKIŞ
Ermiş, uzun süredir okumayı tasarladığım; tasavvuf öğeleri içerdiğini, müslüman bir yazar tarafından yazıldığını düşündüğüm bir eserdi. Orijinal adı "The Prophet" (Nebi, peygamber) olan kitabın "Ermiş" olarak çevrilmesi sanırım bende böyle bir algıya neden oldu. Yazarın Lübnan asıllı ve ABD vatandaşı bir Hristiyan olduğunu kitabı okurken öğrendim. Biraz (fazla değil) şaşırdım ancak kitap beklentilerimi fazlasıyla karşıladı.

Kitapta Ermiş'in 'Böyle Buyurdu Zerdüşt' (Nietzsche) ve 'Dünya Nimetleri'nden (Andre Gide) etkilenerek yazılmış olduğu iddialarına karşı Amin Maloof'un savunmasına yer verilmiş. Bu iki eseri de henüz okumadığım için bu konuda henüz bir değerlendirme yapamıyorum ama ben de kendi adıma Ermiş'te Mevlana'dan, Yunus Emre'den bir şeylerin kıvamını hissettim. Bu his de, hayata, yaşama, sevgiye dair doğruların evrensel olduğu düşüncesini daha da güçlendirdi. Hangi pencereden bakarsanız bakın, sonuçta baktığınız aynı şey...

Kitap, özü itibariyle El Mustafa isimli bir bilge kişi olan Ermiş'in oniki yıl kaldığı Orphalese şehrinden ayrılırken, kendisini bırakmak istemeyen yöre halkı ile arasında geçen; hayata, insan ilişkilerine, hukuk kurallarına, insani erdemlere, acı ve mutluluğa dair söyleşilere yer verir.

Ermiş'in hitabet gücü, sözlerindeki yalın, kısa ve çarpıcı ifadelerden kaynaklanmakta.

EDİTORYAL BAKIŞ
Okuduğum baskıda (Ezr Yayıncılık) ilginç bir yöntem kullanılmış. ilk 52 sayfada eserin kendi metni yer alıyor. 53-96. sayfalar arasında kitabın genel tanıtımı yapımış. 97-143. sayfalar arasında ise yazarın çalkantılı hayatı anlatılmış.

Bu haliyle kitabın dizgisi bana biraz dağınık gözüktü. Bunu bir hata olarak görmek ne kadar doğru bilemiyorum ama en azından kitapta 'İçindekiler' ve 'Kaynakça' olsa sanki daha iyi olurdu.

Ama şunu da belirteyim; çeviride bir problem hissetmedim ve kitabın bu farklı dizgisi kitabı zevkle okumamı engellemedi.

SONUÇ OLARAK;
Kesinlikle önemli ve kayda değer bir eser. Üstelik okurken kesinlikle uğraştırmıyor; bir çekirdek çitlemesi veya çay/kahve içimi rahatlığında okuyuveriyorsunuz. Tavsiye ederim.

Keyifli okumalar...