Gecenin Öpücüğü (Dark Hunter #5)

Seri her yeni kitapta kendini aşıyor ve olaylarda bir o kadar derinleşiyor.
Wulf'u açıkçası pek merak etmiyordum kitapta fazla yoktu ama kesinlikle yanlış düşünmüşüm duygularını okumak çok güzeldi. Garip bir laneti vardı. Bu tabi müdehalelerle Cass'a işlemedi. Bir önceki kitapta olaylara bu kadar dahil değildik ama hem Zarek'i hem de Julian, Kyrian, Talon'u görmek iyi oldu.
Açıkça söylemek gerekirse kitap boyunca Daimon'ların yaptığı şeyin çok absürt olduğunu düşünmüyorum bence absürt olan tanrılar ve onların kibirleriydi. Koca bir ırk lanetlendi ve insan olarak hem kitap hem de gerçek dünyada onlardan çok daha kötü insanlar aramızda dolaşıyor. Apollit ve Daimonlar hakkında çok şaşırtıcı şeyler vardı kitapta. Acaba bunları Ash biliyor mu diye düşünüyorum da büyük ihtimalle biliyordur. Ayrıca bir de onun güçlerinin sınırı tam olarak ne olduğu, açığa çıkmayı bekleyen çok şey var ve biz büyük ihtimalle pegasusun bu hızıyla okuyamadan öleceğiz.
Wulf ve Cassandra aşkını yazar ilmek ilmek dokumuş. Cass'in öleceğini bilmesi, Wulf'un çaresiz olması. Adam hayatında ilk defa bu şekilde aşık oluyor ama sevgilisi 27. yaş gününde ölecek. Soyu ve karanlık avcılar dışında onu hatırlayabilen tek kadını kaybedeceğinin psikolojisi.
Yan karakterler oldukça renkliydi her zamanki gibi Urian karakterini çok sevdim umarım yazar onun içinde bir şeyler planlar.
Çiftin diğer çocuklarını da okumak için sabırsızlanıyorum.