Selvi Atıcı sen ne yaptın bebeğim?Kitabı okurken Tunç'tan nefret mi etsem yoksa sevsem mi bilemedim.Bu iki duyguyu okurken, Tunç'a karşı fazlasıyla hissettim.Bir de Hayat'a acımakla meşgul oldum.Yani anlıyacağınız duygu fırtınası yaşadım.
Her kitaba nasip olmaz duyguları okuyucusuna geçirmek.Bana göre bu kitap onlardan biriydi.Sıradan şekilde başladı ama sonrası Tunç'un Hayat'a yaptıklarıyla beni kitaba bağladı.Hayat'a üzülürken,iste tam bu anda Tunç'tan nefret ettim ve tabiki Hayat'ın babasından.Hayat'ın yaşadıklarını,Tunç'un nefretini ve sonrasındaki pişmanlığını her satırda fazlasıyla hissettim.Bir de aile babası Deryal beyimiz var.Tunç zaten bu beyimizin oğlu oluyor.Onu bu satırların arasında okumakta ayrıca çok güzeldi.
Selvi Atıcı'nın kalemini seviyorum Okumaya değer kalemlerden biri olduğunu düşünüyorum özellikle bizden biri olduğu için.Pinokyonun Rüyasında hayal kırıklığı yaşamış olsam da benim için 'Gitme' bunu fazlasıyla telafi etti. Şimdi sırada ne var bilemiyorum ama Adem ya da onun oğlu Ali'yi okumak heralde güzel olurdu ;))