Gizemli Aşık (Rogues of Regent Street, #4)

Yaklaşık ilk 300 sayfada resmen içim şişti O yüzden acilen bu kitabı bugün bitirmeliyim diye kendimi okumaya verdim ve nihayetinde bitti beni Sophie'nin ablası Ann abisi Jullian ve eşi Claudia -sosyete ne der kısmet bulmuş bunuyorsun havasındalardı ya- delirttiler :/ Sophie'ninda onların istekleri doğrultusunda sesini çıkarmaması pasif kalışı beni çileden çıkardı :/
Sonrasında kitap açıldı Lord Hamilton ve Honoria'nın peşine düştükleri andan itibaren kitaba ruh geldi kitap sonrasında zorlama ile değil sonu nasıl olacak diye merakla aktı gitti :)
Caleb'in aşkını anlatışına hayran oldum ! Aşklarının cidden her türlü olumsuz şartlara ve düşüncelere rağmen dayanabilmesi Sophie'nin köprüleri yıkışı ,abisine yazdığı mektup ile özgürleşmesi...Düğünleri için tüm ailesinin taşraya gelmesi onların yaklaşımları işte aile budur dedirtti :) Cinselliğin abartılı olmaması ayrıca memnun ediciydi !
Hele o son!! Evliliklerinin 50 yıllık sürecinin özeti ve ilk defa bir romanda birinin ölümü ile final :/
Yaşam bu olacak elbette onların adına 50 yılı dolu dolu yaşamaları çocuklarını büyütebilmeleri bir başka mutlu sondu ama tam son oldu ..

Sevdiğini ölümünden sonra izlerken onun yanına yatıp kendi hayatından vazgeçmeyi ve onunla birlikte gitmeyi düşündü..Fakat dışarıdan gelen ses onu geri çağırınca oğullarının varlığı gidişini erteledi ve arkadaşlarımın alıntıladığı gibi; Eğilip son bir kez dudaklarından öptü."Çok yakında,aşkım,"diye fısıldadı."Beni gölün yanında bekle.Çok yakında geleceğim."
Ağladım be :'( Ve kitabın ilk baştaki şişirmesi balon gibi söndü...