Grinin Elli Tonu (Fifty Shades, #1)

Gabriel serisi, Crossfire serisi ve Grinin elli tonu serisi...Bu üç grup bir şekilde birbirinden etkilenmiş yazarların eserleri. Üçünün de ortak yanı; psikopatlık derecesinde yaralı erkek kahramanların cinsel takıntılılıkla başladıkları ilişkilerinde aşka ve aşkın iyileştirici gücüyle normale dönüşlerinin hikayelerini anlatıyor olmaları. Grinin elli tonunun henüz diğer ciltlerine başlamadım ama birinci kitapta yazarın yazma stili, kurgulama yeteneği hakkında oldukça fikir sahibi oldum. Eleştiriler genelde zaten bu ilk ciltte geçen Christian'ın Anastasia'ya uyguladığı cinsel şiddete yönelikti. Dominantlık takıntılı Christian'ın geçmişte bu yönünü tatmin etmek adına kurduğu düzene dahil etmeye çalıştığı tecrübesiz ve aşık Anastasia'ya cinsel tutkunun dışında hissetmeye başladığı duygusal yakınlıkla baş etmeye çalışması ve doğal kabul ettiği yaralı kimliğinin bu süreçteki isyanı bence güzel kaleme alınmıştı. Anastasia'nın ağzından anlatılan hikayede Anastasia'nın Christian'a duyduğu aşk ile onun sapkın talepleri arasında sıkışmışlıkla yaşadığı ikilemler zorlama olmamıştı. Her ne kadar Crossfire serisindeki Gideon karakteri benim daha favorim olsa da oradaki Eva karakterinin ilişkiyi daha da dengesizleştirmeye yarayan hareketleri, okuduğum süre boyunca bana yazarın kitabı uzatmak adına zorlaması gibi gelip rahatsızlık vermişti.Her üç roman serisinde de çeşitli istismarlara uğrayarak büyümüş erkek karakterler içinde en istikrarlı bağlılık duygusu sergileyen karakter olduğu için Gideon hep 10 puan ön plana çıkmıştır benim için. Günümüzde erotik romantik romanlar olarak ayrı bir sınıfa giren bu seriler içinde grinin elli tonunun belki de ilklerden olması adına haksızlığa uğradığını düşünmeden edemedim. Yazarın kalemi oldukça başarılıydı ve kurgu içinde olaylar acaba nereye yön değiştirecek diye duyulan beklentiyi hep sıcak tutmayı başarmıştı. Cinsel içerikli bölümler adına bir günahkarlar serisini okumamış okurlar için buradaki hakimiyet üzerine kurulu fanteziler fazla kaçmış görünse de Christian karakterinin kişilik bozukluklarına neden olan geçmişde aldığı hasar göz önünde tutulursa sapkınlık konusunda sınırlarını yine de korumayı başarmış olduğunu düşünüyorum.