Grinin Elli Tonu (Fifty Shades, #1)

Keşke 0 puan verebilsek. Grinin Elli Tonunu yarım bırakmak zorunda kaldım.
Her zaman edebi bir kitap beklemeyin diye yorumlar okudum ama Allah aşkına ne edebiyatı, Ali topu tut seviyesindeki tarzda yazılmış bir kitabın neresini okuyalım. Günlük konuşmalarımızda bile öyle cümleler kurmuyoruz. Akademik bir seviye beklemiyordum ama bu basitlikle hedef kitlesinin ilkokul öğrencileri olduğunu düşünmeye başladım.
Başlarken çok objektif yaklaştım ama olmuyor. Ne karakterler ne olaylar ne de anlatım, hepsi elimde patladı. Daha önce de beğenmediğim kitaplar oldu ama anlatım ve dil açısından ilk defa beğenmedim.
Cinselliğin historical’lardan az olduğunu söylediklerinden sırf karşılaştırma yapabilmek için başladım ama beğenmediğim Valdez bile daha iyiydi, en azından cümle kurabiliyordu.
5 bölüm okuyabildim ama sonunda Ana’nın Grey’in diş fırçasını kullanmadaki düşünce tarzı, ileriki sayfalar için yeterince sinyal verince, fiziksel olarak içimi boşaltmadan en iyisi bırakmak dedim. Okuyanlar çok daha iyi anlar ne demek istediğimi. Cinsellik olabilir ama bu kadarı beni aştı.
Yıllarca yazma işine gönlünü veren bir çok yazar adına üzüldüm. Şu kitaba değil 25 lira vermek, 5 lira verip korsan almam.
Grey, Ana’sını da alıp giderse çok mutlu olurum!!! İkisi de çok sinir bozucular o kısma değinmeyeceğim, zira sinirim tavan yapıyor.