Kısa öykülerden oluşan ve her hikayede hemen hemen ölüm korkusuna değinen bu kitap, yazarın okuduğum ilk kitabı. Beni çok etkilediğini söyleyemem ama altta yazan paragrafı okuduğumda çok düşündüğümü söyleyebilirim.
"Kendi yaşamımla ilgili şey. Gelecekte beni bekleyen ölümümle ilgili şeyler. Ölümün kalıcılığını düşünüyorum. Sonsuza kadar ölü olmayı düşünüyorum. Nedense bu düşünce, yani sonsuza kadar ölü olma düşüncesi, bir türlü aklımdan çıkmıyor. Katolik arkadaşlarıma ve onların öbür dünyadaki yaşamla ilgili inançlarına o kadar imreniyorum ki... Keşke ben de öyle şeylere inanabilseydim." SF23
Bu paragrafı okuduğumda, aklıma Ateistler İçin Din kitabı geldi. O kitap devamlı, kendi açımızdan, mutlu ve huzurlu olabilmemiz, hayat içindeki dengeyi sağlayabilmemiz için dinin bazı yönlerini kullanabileceğimizi savunuyor. Sanırım bu paragraf, onun ispatı. Dini tamamen hayatımızdan çıkarmak yerine, onu daha iyi bir hayat yaşayabilmemiz için hayatımıza uygulayabiliriz.