4-5 cilt yazılabilecek bir kitapken 160 sayfalık özeti çıkartılmış bir eser okumuş gibi hissettim. Yarıda bırakılan çok hikaye var kitapta bu nedenle verilen bazı detayları anlamsız buldum. Bir de Tolstoy’un yıllarca Shakespeare’i eleştirip, yerden yere vurarak kibrinin doruklarına çıkması, sonra da gidip Shakespearevari bir karakter yaratıp roman yazması ilahi adalet mi desem yoksa hayranlıktan kaynaklanan kibir mi desem bilemedim.. biraz hayalkırıklığına uğradığım doğru...