5 bile çok aslında ama..
Offf şiştim resmen!! İlk başlarda ''Aaa ne kadar akıcı gidiyor kitap ''dememe kalmadan (Akıcılığı Müge hn. sayesindeymiş çok çok teşekkürler kendisine <3 eğer böyle bir çeviri olmasaydı bu kitabın son sayfasını göremezdim!!) ilk önce o meşhur ''haykırdı'' tanımlaması beni epey irite etti, tutuldum kaldım :/ Ardından sündürülmüş bir Cork kaçışı...
Özetle;
Haykıran,bebelik aşkına(tamam sempatik anılar ^_^) sadık,çoğunlukla kendi iç seslerinde tutarsız gel-git akıllı şımarık (bence) Elle...
Kendini kasan -tamam çok acı çekti falan filan ama haykırabiliyordu :p - iletişimsiz,kızla beraber olmuş olmasına rağmen evlenmesini nasıl adama numara yapacağını önerebilen Sean..Hatta bir ara çok afedersiniz ama ''oha falan oldum yani'' durumu tam buraya uygundur!! Kız gece boyu sokaktaymış,kapıda kalmış ıslanmışken birde Albay Reed'den darbe yedikten tacize uğradıktan sonra bizim çok efendi (!) aşık Sean'ın sürekli kızı arzulaması bir türlü kendine gem vuramaması :/
Fırsat düşkünü,onursuz Peter...
Anne baba ayrı üvey kardeşlerin birbirlerine aşık olmalarını anlarım kabul ederim ama burada o kadar sık ''üvey kardeş''vurgusu yapıldı ki ''üvey''kısmını artık görmez oldum ''kardeş''e odaklandım Sinclair'i,Reed'i inandırmaya çalışırlarken beni inandırdılar çok rahatsız oldum :/
Bu kitabı okurken (nedense!)aklıma Diana Gabaldon'un Yabancı romanı geldi... orada benzer hatta daha fazla -anlatım kalitesi daha yüksekti- zorlukları okurken böyle olmamıştım.
Bir heves daha bu kitap elimdeyken,henüz başlardayken ''Aşka Yelken Açanlar''ı Cliff'in hikayesini de satın almıştım :/ Şimdi pişmanım :( Fişi atmamış olsaydım gider değiştirirdim..
Bakalım nasıl yazılmış orada daha mı iyi yoksa bu yazarın bir daha kitabını okumama kararı mı alacağım ??