Kağıttan Kentler

KK'i Okumadan önce:
- MUTLU bir son Beklememenizi,
- içinden kırmızı Kalpler çıkan Bir AŞK hikayesi Okumayı beklememenizi, Ya da hatta Hiç aşk hikayesi Beklememenizi;

KK'i Okurken:
- bir Cümleyi okumadan önce, bir Önceki cümleyi SİNDİRMİŞ olmanızı,
- kitabın hepsini bir Solukta BİTİRMEMENİZİ,

KK Biterken:
- Benim de Tanımlayamadığım Pis bir psikolojiye HAZIRLIKLI olmanızı

şiddetle TAVSİYE EDERİM ;)



KK, John Green'in genel tarzında: gizemli, Büyülü, -özellikle Bu kitabı İçin- güldüren, Düşündüren, zeki Benzetmeleriyle, İnsanı ya Bezdiren ya kendine aşık Eden ince çizgisinde, önce Bir apışıp Kaldıran sonra İsyan ettirebilecek pis bir Sonlu.

ben Kitabın O ince Çizgisinde Kendine Aşık ettirdiği tarafındayım. John Green'in kurduğu bu Kağıttan Kent'in büyüsüne Kapıldım.

deneyin, Belki siz de Seversiniz ;)


*yazım Tarzı, Margo Roth Spiegelman için :)