Kaiken

diğer grange romanları kadar içine giremedim bu sefer nedense. bazı bölümlerini okurken kafam başka diyarlara gitti geldi, okuduğumu anlayamadım aynı sayfayı tekrar tekrar okumak zorunda kaldığımı hatırlıyorum. bu pek adetim değildir ama galiba konusu ya da o andaki psikolojik ruh halim etkili olsa gerek.

çok sevdiğim bir yazardır grange. kitabı çıkınca sevinerek okumaya başlamıştım ama yarsında sonra "bitse de başka bir kitaba geçsem" diye düşünmüştüm.

genel olarak fena değil ama ben bu eleştiriyi diğer kitaplarına kıyasla yaptım. onlardan biraz daha zayıf kalmış sanki.