Kalpsiz

Bilindik tarihi aşk romanlarının çok dışında ,alışılmadık karakterler,alışılmadık mekanlar,esprili diyaloglar dozunca gerilim gizem...Romanın erkek kahramanı Kont Rohan bir mükemmellik örneği değil -okuyucu olarak içindeki iyi yanı görmek için bekledim- memleketinden sürgün edilmiş (17 yaşındayken isyana katılmış ailesi katledilmiş),Fransa'da sefahat içinde yaşayan,her türlü dejenerasyonu yaşamış/yaşayan ve bunlar için ev sahipliği yapan kayıp bir kişilik...yinede onda umut var dedim oysa böyle bir karakteri sevmek ondan umut etmek romanın doğası gereği zaten oluşacaktı ;)

Kadın kahramanımız Elinor ise o da bambaşka, güzel denemeyecek olarak tasvir edilmiş kendini beğenmeyen, annelerinin berbat yaşamı sebebi ve annesi tarafından ihanete uğramış olmasına rağmen, kendini kız kardeşine adamış sadık,sorumluluk sahibi,dirençli ayakları üzerinde sağlam kalabilen karakterli bir kız.Kimi yerde diyaloglar gülümsetse bile oldukça trajik,iç acıtıcı olması farklı farklı duyguları hissetirdi...

Rohan ile Charles restleşerek konuşmasından,Rohan'ın ifadelerinden birini paylaşmak isterim shf.385 (kitabın adına göre tam oturmuş);Rohan hırlayarak ona sövdü.'' Sende benim kadar biliyorsun lanet olası.Beğensen de beğenmesen de bir kalbim olduğunu fark ettim.Bu lanet olası organ hiçbir işime yaramıyor,ama durduğu yerde Elinor diye tutturuyor.Onsuz yaşayamam''

Çeviri çok güzeldi,konuda çarpıcı her ikisi bir araya gelince oldukça akıcıydı 1 günde okundu bitti :)