Karafatmanın Sarayı

Cezaevlerindeki yaşam hakkında bilgi edinmek için fena bir kaynak değil ama çok da detaya inmiyor. Genel olarak, bu Danyboy sanki karşımıza oturmuş da "aa bir de şu olmuştu bak," diye kronolojik bir şekilde bize anılarını anlatıyor gibi ilerliyor.
Bazı detayları sondaki öyküler kısmından yakalayabiliyoruz; özellikle kedili öyküyü epey sevdim. roman kısmı da bir, iki paragraflık öykülerin birleştirilmiş hali gibi duruyor.
Psikolojik tahliller, sağlam betimlemeler beklemeyin.
Okunur mu? Elbette.