Karanlığın Elli Tonu (Fifty Shades, #2)
E. L. James
Eğer bu kitaba para vermiş olsaydım evlat acısı gibi dokunurdu!
Yazarın Grey'den daha fazla psikolojik sorunu olduğunu düşünüyorum. Bir insan saatlerce konuşmayı 3 satıra, sevişmeleri ise sayfalara ancak bu şekilde yayabilir...
Kitaba gelince; İlki gibiydi, yine aşk yoktu meşk boldu!
Bu arada, serinin ciddi bir fantastik bir seri olduğunu düşünüyorum. Zira ancak doğaüstü bir yaratık bu kadar aktif seks hayatına sahip olur.
Ana ve içindeki tanrıça (ki bence başka bir şey ama dile getirmeyeyim, anlayan anlar) salaklıkta birbirleriyle yarış halindeydi.
Grey ise, günde 8-9 defa kızı yatağa atıp, üstüne birde 18 defa "seni ne kadar istediğimi biliyor musun?" diye sorarak ne yapmaya çalışıyordu hiç anlamadım. En salak insan bile anlardı herhalde :P
Grey'in kendi ile ilgili yaptığı açıklama fena şekilde midemi bulandırdı. Zemzem suyuyla kırklansa bile benim için SADİST kalacak!
Tekrar eden repliklerden de gına geldi. Dön dolaş aynı geyik! Yazmış olmak için yazıldığı o kadar belli ki.
Sırf, ikinci kitapta olay belli olacak ilkine bakıp karar vermeyin denildiği için okudum ve şuan pişmanım. Neyse ki sevişmeleri es geçince kitabın bitmesi öyle çok bir zamanımı almadı :)
Doğal olarak üçüncü kitabı okumayacağım. Bu kadar safsata bana yetti de arttı. Aşkı meşkle karıştıran 2 salağın hikayesiydi ve benim için bitti!
