Kardeşimin Hikayesi

güzel başlamış ama sonu olmamış bir zülfü livaneli romanı.hatta genel olarak yarım kalan çok yer var.ne ön plandaki cinayetin ne de arka plandaki aşk öyküsünün içine giremiyorsunuz.romanı birinci ağızdan anlatan ahmet'in de amacının ne olduğu ya da amaçsızlığı havada kalıyor.edebi gibi gelmişti ama edebi bir roman olduğu da söylenemez.maalesef ki gazetelerde bahsi geçen plajda okumalık kitap olmaktan öteye geçemez benim için.yine de zülfü livaneli'yi severim,naifliğinden alçakgönüllülüğünden ötürü.emek vermiş yazmış,biz de hakkını verdik okuduk.okunmasın demem,okunsun derim.