Kitabı almadan önce aklımda Kinyas ve Kayra karakterleri çok farklı bir şekilde canlanmıştı. Okumaya başladıktan sonra gerçekten şaşırdım ama olumlu anlamda. İlerlerken bazı sayfalarda seviniyorsunuz bazı sayfalarında hüzünleniyorsunuz. Hatta bir yerinde ağlama ihtimaliniz bile var. Beni de uzun zamandan beri ağlatan roman olmamıştı ama bunda gözyaşlarım süzüldü gitti. Kitap gerçekten çok samimi. Hakan Günday ın dilini ve üslubunu çok begendim. Muhakkak diğer kitaplarını da okuyacağım.