Kırmızı Saçlı Kadın

Kırmızı saçlı kadın, Orhan Pamuk sesini hissettiren bir roman.
Olay örgüsü, işleniş biçimi, baba-oğul ilişkisinin katmanlı olarak ele alınışı, öyküleme tekniği Pamuk'un ustalığını gösteriyor.

Öykü içinde Oidipus - Sührab/Rüstem efsanelerinin ele alınışı, Kur'an'dan kıssalar, baba-oğul ilişkisi kapsamında bahsedilen müzeler, kitaplar, tablolar bir yandan Pamuk'un romanın hazırlık aşamasındaki çalışmaları gösteriyor, diğer yandan "Benim Adım Kırmızı"da kullanılan doğu-batı karşılaştırılmasının temelini oluşturuyor.

Pamuk açısından bir baş yapıt olmasa da keyifle okunan, sona doğru olayların fazlaca hızlanarak toparlandığı (sonu zayıf), sürpriz unsurunu kullanmaya çalışırken hikayesini zedeleyen bir roman olarak değerlendiriyorum. Yine de bir ustanın romanı, okunmalı...