Çok eğlenceli bir kitap, çok sevdim ben. Olaylara değilde Efsun'un kendi iç sesine çok güldüm. Zaten bu kitabı okuyacaksanız hikayesini okuyacağım diye değil, Efsun'u dinleyeceğim diye başlayın. :)
Kitap çok muallak bir yerde bitti, umarım ikincisi çıkar. Sophine Kindsella'dan sonra beni en çok güldüren yazar olarak listeme aldım :)))
Ve ufak bir not: Çevrenizde başka insanlar varken bu kitabı okumayın, yoksa bu insan kendi kendine ne gülüyor diye size ters ters bakıyorlar :) :)